hsptraining.nl

Online trainingen over hooggevoeligheid

  • HSP & HSS Trainingen
  • Contact
  • Blog
  • Inloggen
  • Boek

De haat-, liefde verhouding met je hooggevoeligheid

20 november, 2016 door Saskia

Haat liefde verhouding HSP

Valt het jullie ook op? Het lijkt wel een nieuwe hype dat HSP. Ik werk daar natuurlijk van harte aan mee door deze blogs te schrijven. Je wordt overladen met lijstjes, tips & trics. Je kan zomaar gaan denken dat HSP ‘een ding’ is waar je vooral veel last van hebt. Dan zou ik HSP echt tekort doen. Veel HSP-ers functioneren prima en weten soms niet eens dat ze hooggevoelig zijn. Want zeg nu zelf, als je nergens last van hebt, ga je ook niet achterhalen waardoor dat komt? Dan komen ze er achter via hun kinderen, vriend of vriendin, collega, familie of omdat ze een persoonlijk ontwikkelingstraject gaan doen, omdat ze voor een nieuwe ontwikkeling staan in hun leven. Wat maakt dat deze mensen prima met hun hooggevoeligheid om kunnen gaan? Het grote sleutelwoord is acceptatie van wie je bent, hoe je bent. Je kunt dan je lifestyle en gedrag hier op aanpassen en heb je een gezond leven. Het gaat mis als je ten strijde trekt tegen jezelf.

Belang van acceptatie

Als jij het ok vindt dat je een hooggevoelig persoon bent, luister je beter naar de signalen van je lichaam, positieve en minder positieve. Je herkent jouw eigen valkuilen & behoeftes. Met meer zelfcompassie gun je jezelf een leven dat je nodig hebt, ongeacht wat een ander doet of wat een ander daarvan vindt. Als je jouw hooggevoeligheid accepteert als een deel van jou, leef je er naar en geef je makkelijker behoeftes en grenzen aan. Daarmee kan je heel goed functioneren. Het functioneren gaat misschien niet precies zoals die ander het doet (dat zou maar eenheidsworst worden :-)), maar wel op een manier die bij jou past. En het zal je verbazen tot hoeveel je dan in staat bent. Maar wel op jouw manier, op jouw tijdstip en met voldoende hersteltijd na overprikkeling.

Innerlijk conflict, de haat-liefde verhouding met je hooggevoeligheid

Veel hooggevoelige personen hebben een soort haat-liefde verhouding met hun eigen gevoeligheid. Misschien heb jij mogelijk ook zo’n innerlijk conflict als het gaat om je hooggevoeligheid.

Aan de ene kant is het prettig om ‘anders’ te zijn, om wellicht een vooruitziende blik te hebben, diep na te denken en intens te kunnen genieten van kleine dingen.

Maar aan de andere kant baal je verschrikkelijk van de valkuilen, zoals vermoeidheid, je angsten, twijfels en onzekerheden, de kwetsbaarheid en dat jou niet alles tegelijk lukt. En die kant mag er vaak niet zijn.

Vermoeiende overlevingsstrategieën

Vaak hebben hooggevoelige personen allerlei goed werkende overlevingsstrategieën ontwikkeld om deze kant ‘onder controle’ te houden. Angsten en onzekerheden worden dan vaak vermeden door ‘perfect’ te willen zijn: perfect werk leveren, de perfecte partner, zoon/dochter, vriend of vriendin zijn, alles (tig) keer controleren en overdenken, het ‘precies zo doen en niet anders’ of heel meegaand/flexibel vol aanpassingsvermogen te zijn. Alles om conflicten of confrontaties met jezelf of de ander uit de weg te gaan. Dat kan op de lange termijn heel vermoeiend zijn als het niet meer strookt met jouw wezenlijke drijfveren, je waarden en je ziel.

Dit aanpassingsgedrag heeft lang voor je gewerkt, je bent er ver mee gekomen, maar als je werkelijk jezelf wilt zijn, is het belangrijk dat je alle delen van jezelf accepteert. Dat het ongemak, de twijfels, de onzekerheid of de vermoeidheid er ook mogen zijn. Dat je de boodschap begrijpt en er ruimte aan geeft. Daarmee strijdt je niet steeds tegen jezelf en hoef je niet vanuit allerlei overlevingsstrategieën te functioneren. Dat scheelt veel energie die je veel beter kan gebruiken om je hooggevoelige kwaliteiten  in de wereld neer te zetten.

Integratie en samenwerken van de twee kanten van de medaille

Bij acceptatie geldt dat alles er mag zijn, dat het twee kanten van de medaille zijn. De ene kant is net zo belangrijk als de andere kant. Samen zijn ze de medaille. Beide kanten zijn mooi, maar niet altijd even zichtbaar. Zo weet ik dat het meestal een eye-opener is voor veel clienten als ze opeens zien waar die ‘nare’ kant van hooggevoeligheid toch allemaal voor zorgt. Het feit dat jij een vooruitziende blik hebt, omdat je zo snel diep kan nadenken, kan alleen bestaan als je ook tijd hebt om tot rust te komen en je gedachtes de ruimte te geven. Dat jij mensen zo goed kan helpen, omdat jij ze goed aanvoelt, kan alleen als je ook ruimte voor jezelf neemt als je te moe bent en ontspant. Dan laadt je weer op om er beter voor een ander te kunnen zijn.

Dat is soms makkelijker gezegd en gedacht dan innerlijk gevoeld. Het begin is er als je eens stil staat bij deze twee kanten en wat ze beiden in positieve zin bijdragen en elkaar helpen het leven te leven zoals het bij jou past.

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de
Online GRATIS minitraining JOUW hooggevoeligheid 4-daagse 

Gratis minicursus JOUW hooggevoeligheid 4-daagse

Of wil jij meer?

Ben je vaak moe, houd je te veel rekening met anderen ten kostte van jezelf? Twijfel je veel en blijf je maar in scenario’s denken? Heb je regelmatig wisselende stemmingen? Ben je ook gevoelig voor sfeer & energie?  Wil jij weten en leren wat je daar allemaal aan kan doen? Zodat je meer energie hebt en meer blijheid in je leven ervaart?
Kijk dan bij mijn complete online training
In 7 stappen Omgaan met JOUW hooggevoeligheid, voor meer blijheid & energie

PromotieHSPtraining klein

Categorie: Blog Tags: Externe orientatie, Hooggevoeligheid, HSP, Omgaan met hooggevoeligheid

HSP & Onderprikkeling, hoe kom je ervan af?

7 september, 2016 door Saskia

HSP & Onderprikkeling

 De 5 fases van onderprikkeling

Geen zin, down, moe, lamlendig, chagrijnig, sleur, routine, je mist iets, maar je komt er niet uit wat. Je denkt misschien dat je rust nodig hebt, omdat je denkt dat je overprikkeld/oververmoeid bent, maar dat helpt niet…  Mogelijk ben je dan een onderprikkelde HSP-er. Al eerder schreef ik de blog “Onderprikkeling bij HSP, een slecht herkend probleem.” Onderprikkeling signaleert de wezenlijke behoefte, het antwoord op alle stress, lamlendigheid en downheid”.

Naar aanleiding van deze blog kreeg ik soms de reactie: “Goh je kan overal wel een probleem van maken! Simpel, ga gewoon iets anders doen, duhh!”
Mijn reactie is dan: was het maar zo simpel! Onderprikkeling is net zo vervelend als overprikkeling. Je raakt uit balans. Vaak is de onderprikkeling niet zomaar ontstaan, net als overprikkeling.
Geïnspireerd door Annek Tol en haar Cirkel van Overprikkeling, heb ik fases & oorzaken opgesteld die ik zie bij mentaal-emotionele onderprikkeling bij HSP. Ik gebruik hierbij de metafoor van een leeggelopen fles.

In 5 blogs leg ik de 5 fases van de leeglopende fles uit:

  1. Onderprikkeling ontstaan in de jeugd
  2. Lange termijn onderprikkeling
  3. Tijdelijke onderprikkeling
  4. Korte termijn onderprikkeling
  5. Dagelijkse onderprikkeling

Onderprikkeling-2

Het is belangrijk om te bepalen in welke fase jouw onderprikkeling is ontstaan, zodat je het juiste kan doen om anders te gaan denken of ander gedrag te vertonen waardoor je lekkerder in je vel gaat zitten. Deze blog gaat in op het fundament van jouw onderprikkeling: Jouw jeugd.

Waarom de jeugd?

In je vroege jeugd ontstaan een set fundamentele waarden die je zijn aangeleerd, maar jou nu niet meer helpen bij het bestrijden of voorkomen van je onderprikkeling. Bijvoorbeeld voldoen aan verwachtingen, veiligheid, zekerheid, presteren en waardering.

Welk type jeugd kan onderprikkelend zijn?

Had jij een jeugd die zich tekende door structuur, routine, tijdschema’s, rust, reinheid en regelmaat? Was er weinig afwisseling in de dagen, kreeg je weinig stimulans en uitdaging van je ouders? Waren er vaste herhalende patronen in bijvoorbeeld de activiteiten die het gezin ondernam? Of deed jij te lang een hobby/sport waar je hart niet lag, maar bleef je dat doen, omdat de anderen dat ook deden of om je ouders een plezier te doen?
Was er bij jou thuis veel aandacht voor hoe het “hoort en hoe het moet”? Waren je ouders of familie gericht op veiligheid, zekerheid, presteren? Vertoonden ze risicomijdend gedrag?
De kans op onderprikkeling is dan groot!

Hoe ging jij er als kind mee om?

Je ging mogelijk je eigen creativiteit inzetten om voldoende prikkels te vinden, veel fantaseren, verhalen maken, de boeken in duiken of juist gevaar en uitdaging opzoeken, nieuwe dingen uitproberen, je zintuigen optimaal benutten. En misschien vonden je ouders dit eng, raar of ‘niet normaal’, of wisten ze zich er geen raad mee omdat het afweek van de norm of hoe ze zelf zijn? Je ouders remden je af of stimuleerde je niet in je ontwikkeling met liefdevolle goed bedoelde adviezen: “ niet doen, pas op, zou je dat nu wel doen, is dat wel verstandig, stel niet zo moeilijke vragen, wat vergezocht, ga maar iets anders doen, doe eens rustig, droom niet zo, doe beter je best en dat kan je niet”.  Allemaal van die uitspraken met de intentie om jou te willen behoeden.
En stel je eens voor dat je een introverte rustzoekende ouder hebt en jij een extravert sensationseeker HSP-er bent? Twee HSP-ers met twee totaal uiteenlopende behoeftes.

Welke strategie koos jij als kind?

Hieronder lees je 4 voorbeelden die ik vaak tegen kom in mijn coachingspraktijk, als HSP-ers last hebben van onderprikkeling.

1. Aanpassingsgedrag
Je hebt een veilige basis mee gekregen, maar je ging vanuit je hooggevoeligheid aangepast gedrag vertonen om te voldoen aan de verwachtingen van je omgeving. Dus je ging misschien nog harder je best doen om succesvol te zijn in de ogen van je omgeving, je ging nog beter je best doen in hoe het hoort. Je ging ongemerkt steeds meer op in misschien wel de massa. Dan was je omgeving blij en was je voelbrein ook blij met de waardering die volgde. Ik heb wel eens tegen een client gezegd: jij bent een parkiet en probeert steeds een grijze muizenpak aan te doen. Maarja, die veren piepen er af en toe tussen uit :-).

2. Tegendraads gedrag
Je kan ook recalcitrant, dwars gedrag gaan vertonen, omdat je aan alles voelde dat je iets heel anders wilde doen “Ik doe het zelf wel! Ik doe het lekker toch!”. Het gevolg kan zijn geweest dat dit gedrag steeds werd afgekeurd door ouders en andere gezaghebbers zoals docenten. Waarbij ongemerkt je zelfvertrouwen afbrokkelde en gedachten en overtuigingen ontstaan zoals “Ik kan het niet”, “Ik ben een outcast”, “Ik hoor er niet bij”, “Ik doe alles fout”, “Ik deug niet”.

3. Prestatiegedrag
Een andere strategie is nog harder je best doen, het uiterste uit jezelf te halen, zelf doelen gaan stellen omdat je dan tijdelijk jezelf goed kon uitdagen en resultaten boekte. Je kon laten zien dat je iets kon, ondanks dat je ‘anders’ deed. Het zorgde ervoor dat je erbij hoorde. Je werd daarmee succesvol, resultaatgericht en kreeg perfectionistisch gedrag.

4. Dromerig gedrag
Van de buitenwereld hoefde je geen stimulans, uitdaging en motivatie te verwachten. Je zintuigen werden onvoldoende geprikkeld. Dus zocht je het alternatief intern op. Droomde je in je hoofd weg, een fantasiewereld of in scenario’s hoe het zou zijn als… Je beleefde de prikkels intern en dat zorgde voor intense diepgaande ervaringen. In de buitenwereld kwam er echter weinig uit je handen (je had het immers in je hoofd veel leuker).

 

Wat zijn de gevolgen als volwassene?

Als volwassene, kan het lastiger zijn om vernieuwing in het leven toe te laten door je aanpassingsgedrag: wel willen, maar niet durven of denken dat het toch niet lukt, niet kan, niet hoort of niet mag. Hierbij kan je een passieve gedragsstrategie ontwikkelen. Vaak ben je als volwassene dan onzeker, twijfel je veel over je keuzes en ben je geneigd te kijken naar een ander. Je eigen onderprikkeling los je niet op, omdat je zelf een vermijdende strategie hebt geleerd: iets niet doen wat je stiekem wel graag wilt doen. Dit doe je uit angst om anders te zijn en risico’s te lopen of omdat het niet zo hoort.

Het kan moeilijk zijn om op je eigen benen te staan, het stuur van je eigen leven in handen te nemen. Je kan een negatieve eigenwaarde hebben gekregen door alle afkeuring. Daardoor ben je geneigd om veel goedkeuring, advies en bevestiging van je omgeving te vragen. Het kan tot onderprestatie leiden. Een actievere gedragsstrategie leren, brengt vaak snel verbetering.

Wat ik ook vaak zie, is onderprikkelde HSP-ers die juist keihard werken, een voorbeeld zijn voor anderen, succesvol zijn in hun werk of ondernemerschap. Dat zijn mensen die volgens maatschappelijke normen en de normen van hun ouders en familie ‘geslaagd’ zijn. Ze hebben zich aangepast aan “hoe het hoort en wat men verwacht”. Maar in hun hart zijn ze helemaal niet blij met wat ze doen, en ze raken ondertussen opgebrand  door de onderprikkeling. Hun aanpassingsgedrag is een succes voor de maatschappij en de omgeving. Deze HSP-ers denken dat ze alleen geslaagd zijn bij dit succes. Zij zijn hun rol of bedrijf geworden. Daarnaast is er een leeg niets, een zwart gat van het onbekende, wat hen angst aanjaagt.

Bij de dromerige types komt er niets uit de handen. In je hoofd heb je het al tien keer beleefd en daar is het veel spannender en leuker geweest. Of je vervalt in tig als-dan scenario’s en komt niet meer tot een daadkrachtig gevoel. Je gaat niet over tot actie en blijft twijfelen en dan nog:  Je hebt het al meegemaakt en dus hoef je niets meer te doen in de ‘echte’ wereld. Dat kan alleen maar tegenvallen of fout gaan.

Wat heb je te doen?

Dit zijn enkele voorbeelden hoe onderprikkeling in je fundament van je jeugd ontstaat. Je onderdrukt een deel van wie je in essentie bent en leeft de waarden van de omgeving waar je in bent opgegroeid. Tijd om je hier bewust van te zijn en te bepalen welke waarden JIJ belangrijk vindt. Hoe wil jij je leven leven? Wat werkt voor jou? Ongetwijfeld zijn dat waarden als vrijheid, plezier, diversiteit & uitdaging! En werk aan datgene wat je belemmert om hier vol voor te gaan. Zorg voor de juiste omgeving, bijbehorend gedrag, leer de juiste vaardigheden, treedt uit je comfortzone, overtuig jezelf, wees jezelf!

 

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de
Online GRATIS minitraining JOUW hooggevoeligheid 4-daagse 

Gratis minicursus JOUW hooggevoeligheid 4-daagse

Categorie: Blog Tags: Hooggevoeligheid, HSP, Onderprikkeling

De HSP Achtbaan

22 augustus, 2016 door Saskia

HSP achtbaan voelen denken

De HSP Achtbaan in het denken & voelen, “Mijn gevoel wist al lang wat mijn hoofd niet toestond te voelen” Herkenbaar?

Je voelt of iets goed is of juist niet, maar je menselijke denk- en analysebrein is het daar niet mee eens? Het gebeurt me gelukkig niet vaak meer, maar onlangs stond ik voor een belangrijke zakelijke beslissing en bevond ik me midden in deze achtbaan van denken-voelen-denken-voelen, het raasde maar door.

Tijdens het eerste gesprek voelde ik dat er ‘iets’ was, dat niet ‘stromend’ voelde. Het maakte me direct onrustig. Ik had geen idee wat, want rationeel gezien was het een mooie kans met veel groei- en ontwikkelmogelijkheden. Wat wil een mens nog meer. Dit voorstel paste precies in mijn missie!

Het menselijk babbelbrein wist het precies
En zo wist mijn menselijk babbelbrein nog tig redenen en fantastische argumenten te verzinnen waarom deze stap briljant was. Deze positieve boost veranderde in steeds ‘dreigender’ teksten: Anders was het een gemiste kans, ik zou dat nooit in mijn eentje kunnen, dat duurde veel te lang, en bla-die-bla-die-bladerdiebla…bla…bla. Gek werd ik van die extra kritische stem en onhandige overtuigingen in mijn hoofd.

Het voelbrein bleef aan de bel trekken
Ik had continue zo’n onmiskenbaar pruttelend en waarschuwend gevoel in mijn hele lijf dat vanaf een heel vroeg moment protesteerde bij het idee dat ik dit ging doen. Ik werd er onrustig van, want kennelijk was er iets belangrijks dat zich liet voelen. Ooit heb ik exact dit zelfde gevoel genegeerd en dat is me slecht bevallen.
Ik heb het laten sudderen en ging verder met de voorbereidingen, want ik begreep er niets van. Het gevoel nam af, nam weer toe, bleef aan de bel trekken. Mijn brein wilde eerst begrijpen waarom, voordat ik naar dit gevoel wilde luisteren. Een onmogelijke opgave.

De oplossing waardoor de Achtbaan tot een goed einde kwam…
Ik heb mezelf op vakantie gestuurd en de rust zijn werk laten doen en mijn (on)bewuste laten kauwen op de vraag: wat is het beste besluit, waarom ga ik deze stap niet zelfstandig nemen? En na de vakantie was het heel duidelijk ik ging ‘gewoon’ luisteren naar mijn gevoel, ook al begreep ik het (nog) niet (helemaal). Ik ging het niet doen! En na mijn beslissing en de afhandeling daarvan kwam de beloning: blijdschap. De beslissing is dus helemaal ok. En nu ben ik mijn eigen plannetjes aan het brouwen. En dat voelt pas goed!

 

Waarom is het toch zo lastig om naar je intuïtie te luisteren?

  1. Je hoofd wil weten waarom het signaal zich laat horen, zien of voelen. Een lineaire oorzaak-gevolg redenatie die totaal los staat van een primaire zintuiglijke reactie op onbewuste signalen die je kennelijk hebt opgemerkt.
  2. Je menselijk brein is geneigd deze intuïtieve signalen weg te filteren, vanwege o.a. je waarden. In mijn geval: vernieuwing & groei.
  3. Je persoonlijke drive, verlangen en wilskracht maakt soms blind J. Hoe belangrijker de keuze, hoe blinder je jezelf kan staren op een aantal aspecten. Een mens is geneigd zijn eigen keuzes en motivaties recht te praten en andere signalen te negeren.
  4. Culturele aspecten: overwaardering van ons rationeel vermogen (alsof beslissingen via een voor- en tegenlijstje worden gemaakt) en onderwaardering van het onderbewuste die zich via zintuiglijke signalen laat horen, zien en voelen. Maar de belangrijkste beslissingen neem je toch echt op basis van dat laatste.
  5. Er is lastig onderscheid te maken tussen eerste primaire intuïtieve gevoelens en emoties. Is de onrust een intuïtief signaal of een emotioneel signaal dat je bijvoorbeeld bang bent omdat je in een vermijdende emotie of negatieve overtuiging zit. Dan word je juist uitgedaagd je comfortzone te verlaten en je aanpassingsstrategie te laten varen.
  6. Te weinig lichaamsbesef. Je merkt dan de zintuiglijke indrukken niet op, omdat je te druk bezig bent met je gedachtes en de omgeving.
  7. De omgeving, familie en vrienden. HSP-ers zijn geneigd hun inbreng meer te waarderen dan de eigen intuïtie.

 

Hoe versterk je je intuïtie?
Er zijn heel veel manieren. Hier volgen mijn belangrijkste tips:

  1. Door te luisteren naar je eerste ingevingen en rustig af te wachten wat er gebeurt. Zo verzamel je bewijs. Hiermee versterk je het vertrouwen in je eigen intuïtie.
  2. Let op hoe de intuïtieve signalen zich aandienen. Wat is jouw voorkeurszintuig? Hoe zien, klinken of voelen jouw intuïtieve signalen? Vaak zijn ze heel subtiel.
  3. Sta stil bij het signaal: wat is er zo belangrijk? Bepaal of er sprake is van een vermijdende waarde, negatieve overtuiging of belemmerende emoties. Zo niet, is het een positief of negatief signaal. Wanneer wordt het sterker en wanneer verandert het?
  4. Versterk je lichaamsbesef. Als je veel ‘in je hoofd’ leeft, veel nadenkt, scenario’s in je hoofd uitwerkt, kan het zomaar zijn dat je echt niet goed genoeg in contact staat met je zintuigen, lichaam en je eigen energie en de interactie van de energie tussen jou en de ander. Je merkt het signaal niet op.
  5. Doe intuïtieve oefeningen, oefeningen die jouw intuïtie uitdagen, versterken en bewust maken.
  6. Geef het de tijd. Vanuit rust en ontspanning ontstaan de nodige alfagolven in je brein en ‘vallen de kwartjes’ helemaal vanzelf.

Wil je meer weten over de voorkeurszintuigen & je intuïtie? 

Volg dan Module 3 Omgaan met Sensorische gevoeligheid uit de training “In 7 stappen Omgaan met JOUW hooggevoeligheid”

Module 3 Omgaan met JOUW hooggevoeligheid, de zintuigen

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de
Online GRATIS minitraining JOUW hooggevoeligheid 4-daagse 

Gratis minicursus JOUW hooggevoeligheid 4-daagse

Categorie: Blog Tags: Hooggevoeligheid, HSP, Intuitie, Omgaan met hooggevoeligheid

  • « Vorige
  • 1
  • …
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • Volgende »

Copyright © 2022 · Prose op Genesis Framework · WordPress · Log in