Pleasen Archieven - hsptraining.nl

10 tips voor een Schijt-aan-de-wereld Mindset, bij rejection sensitivity.

21 januari, 2018 door Saskia 8 Reacties

Rejection Sensitivity, gevoelig voor afwijzingen

Een deel van de hoogsensitieve personen heeft last van Rejection Sensitivity. Dat betekent dat je binnen sociale relaties snel afgewezen voelt of het idee hebt dat je tekort schiet of niet voldoet aan de verwachtingen. Dit kan zo sterk zijn dat je brein onbewust anticipeert op een mogelijke toekomstige afwijzing, bijvoorbeeld door te pleasen of situaties te vermijden. In mijn vorige blog ‘Waarom zoekt een groot deel van de Hoogsensitieve Personen bevestiging’, heb ik uitgebreid aandacht besteed aan de oorzaken en de gevolgen voor je gedrag in sociale relaties.

Misschien heb jij net als een deel van mijn cliënten en cursisten in lichte of grotere mate een gevoeligheid voor afwijzing. Je angst voor afwijzing door schuld- & schaamtegevoelens is eigenlijk groter dan de behoefte aan waardering.

Het belemmert je in het nemen van stappen die aansluiten bij je ambities, dromen en behoeftes en kost veel energie. En dat is zo jammer want ieder hoogsensitief persoon heeft af en toe een ‘schijt-aan-de-wereld’ mindset nodig om lekker te kunnen functioneren. Hierdoor kan je persoonlijke keuzes maken die passen bij je levensstijl, wederkerige vriendschappen & relatie, je loopbaan of onderneming, zelfzorg en bij je persoonlijke behoeftes. Zo voorkom je over- & onderprikkeling die gerelateerd zijn aan je gevoeligheid voor afwijzing. Hoe pak je dat aan?

De top tien voor omgaan met Rejection Sensitivity voor een ‘schijt-aan-de-wereld’ mindset

Verwerk je (licht) traumatische herinneringen die gaan over afwijzing. Zoek hulp bij een therapeut waar jij je veilig voelt, die bij jou past.
Wees je bewust van jouw gevoeligheid voor afwijzing. Stel de ander neutrale vragen over zijn of haar intenties en beslissing. Zodat je leert om een andere betekenis te geven aan het gedrag van de ander. Houd rekening met de omstandigheden van het leven van de ander. Leer je emoties te managen.
Leer wisselen van waarnemingspositie. Sta niet in de schoenen van de ander en denk niet voor de ander. Verruim je perspectief op de situaties. Gun jezelf af en toe een ‘schijt-aan-de-wereld-momentje’.
Blijf sociaal actief. Het is een basisbehoefte van de mens om te verbinden met een groep waar je bij hoort, jezelf herkent en jezelf kan zijn. Als je jezelf terugtrekt uit sociale activiteiten, versterkt dit het gevoel van er niet bij horen. Zoek andere hoogsensitieve personen of personen met dezelfde interesses. Het is dan makkelijker te accepteren om tijdens andere sociale situaties ‘anders’ te zijn.
Werk aan je persoonlijke ontwikkeling, leer meer je eigen behoeftes volgen en invulling te geven. Maak gezonde keuzes in je leven als het gaat om levensstijl, zingeving, werk, gezin, vriendschappen, hobby’s & relaties. Durf je schuld-, schaamte- en angstgevoelens in de ogen te kijken en kleine stapjes te nemen. Hoe spannend het ook is. Een oplossingsgerichte positieve aanpak heeft een bewezen effect op een hoogsensitief brein.
Verbeter je zelfzorg. Bij over- of onderprikkeling is het gevoel van afwijzing sterker, omdat je brein dan al in de stress stand staat. De juiste zelfzorg geeft ontspanning & plezier en activeert andere delen van je brein.
Train je brein: bouw nieuwe neurologische verbindingen, zodat je niet direct in de stress schiet bij triggers. Dit kan bijvoorbeeld door New Code NLP.
Volg compassietraining. Als je compassie hebt voor jezelf, je fouten, je (eigen)aardigheden en tekortkomingen, je schaamte en schuldgevoelens, dan geeft dat zelfacceptatie en ontspan je.
Zoek een goede energetische therapeut die gespecialiseerd is in trauma’s, die energetische blokkades in je lichaam opheft en je gronding herstelt.
Laat onderzoeken of jouw lichaam de juiste voedingsstoffen krijgt en goed opneemt. Bij veel HSP is bijvoorbeeld vaak een tekort aan vitamine B12 & Magnesium. Grote tekorten kunnen leiden tot overprikkeling & een diversiteit aan psychische en depressieve klachten waar veel HSP met Rejection Sensitivity last van hebben.

Saskia Klaaysen, januari 2018

Wil je meer?

Kijk dan bij mijn complete online HSP training “In 7 stappen Omgaan met JOUW hooggevoeligheid”

Of gaat jouw voorkeur uit naar live HSP trainingen?

Innerlijke saboteurs verhinderen de aanpak van over- & onderprikkeling

6 november, 2017 door Saskia 5 Reacties

De verschillende soorten stress die een hoogsensitief persoon ervaart wordt veroorzaakt door overprikkeling & onderprikkeling.

Overprikkeling

Overprikkeling ontstaat door te veel prikkels en indrukken. Vaak wordt geschreven dat hoogsensitieve personen de buitenwereld zo intens ervaren. Negen van de tien keer beschrijven boeken de harde geluiden, de vele visuele indrukken of de drukte om je heen. Dat klopt op zich wel, maar ik durf te beweren dat vooral de prikkels die hoogsensitieve personen van binnen ervaren, zoals pijn, emoties en al die gedachtes de grootste boosdoener zijn. Ga maar na bij jezelf, als je lekker in je vel zit of je rustig en ontspannen voelt, kan je veel meer prikkels van de buitenwereld aan. Als je ergens diep over nadenkt, je zorgen over maakt, te veel verantwoordelijkheid op je schouders neemt of piekert, pijn hebt of misschien ziek bent, dan vraagt dat alle energie en aandacht. Dan loopt je glaasje sneller over als er ook in de omgeving veel gebeurt.

Onderprikkeling

Onderprikkeling ontstaat door te weinig prikkels en indrukken. Dit kan te weinig stimulans van de buitenwereld zijn, maar ook hier geldt een belangrijke rol voor gebrek aan interne prikkels. Dus denk dan aan te weinig intellectuele uitdaging, creativiteit of leven met veel rust, reinheid en regelmaat. Je komt dan tot niets, ook niet als iemand er dan samen met je op uit wilt. Net alsof die externe prikkel niet meer door de waas van lamlendigheid door komt.

Stop en kom in actie?

Het lijkt dan zo simpel om het aan te pakken: gewoon stoppen met alles wat stress geeft en in actie komen als je onderprikkeld bent. Was het maar zo simpel. Je kunt passief omgaan met je over- en onderprikkeling. Dan mopper je wat af op je omgeving en alles wat je dwars zit, trekt je volledig terug in jezelf, sluit je af en je raakt alleen nog maar vermoeider. Je kan ook actief handelen, dan neem je de verantwoordelijkheid voor je eigen stress en luister je naar je eigen behoeftes. Je zelfzorg is dan vele malen beter. Juist dat laatste is voor sommige hoogsensitieve mensen niet makkelijk. De grootste saboteur om stress te bestrijden ben je vaak zelf!

Wat is de top 5 van jouw persoonlijke saboteurs?

Denken voor de ander. Je denkt te weten welke onuitgesproken verwachtingen familieleden, de kinderen, collega’s, je leidinggevende hebben. En zonder dat in twijfel te brengen of te checken handel je daarnaar. Je denkt het te voelen. Je helpt ze, regelt van alles, houdt 10 ballen in de lucht in je privéleven, neemt een overload aan werk op je die je misschien niet eens leuk vindt. Maar stiekem zijn het toch echt jouw gedachtes die je hebt gekregen doordat ze op een bepaalde manier keken, spraken of een gevoel die je kreeg. Jij geeft daar een betekenis aan door je diepgaande informatieverwerking. Helaas de interpretatie van die signalen gaat nog wel eens mis. Ga maar eens checken of je gedachtes over het gevoel dat je hebt, kloppen. Stel de ander vragen. En je zal verrast zijn hoe vaak jouw gedachten niet kloppen en jouw gevoel of dat wat je zag of hoorde iets anders betekent.
Je luistert niet naar je eigen gevoel, je eigen mening, je eigen behoeftes. Je merkt niet de signalen op van je eigen lichaam omdat je te veel gericht bent op de ander. Iemand vraagt je iets, en je voelt niet direct dat je er een knoop van in je buik krijgt of het je de adem beneemt of dat je er geen zin in hebt of niet je interesse wekt. Pas achteraf merk je het, maar dan vind je het te laat om alsnog nee te zeggen. Train jezelf in je eigen lichaamsbewustzijn en het herkennen van je eigen behoeftes door de vraag te stellen: wat wil ik, wat ervaar ik hierbij?
Je hebt ooit geleerd dat het ‘niet hoort’. Ouders en docenten voeden hun kinderen op met de beste intenties, maar met de beperkingen van hun eigen rugzak, leefstijl en eigen gemoedstoestand op dat moment. De welbedoelde adviezen en opvoedzinnen kunnen nog nagalmen in je zenuwstelsel: “ zet eens door”, “wees een vent”, “doe normaal”, “wat heb jij nu weer bedacht”, “doe toch eens rustig” , “wat vindt de ander daar wel niet van”, “jij hebt ook altijd wat”, “stel je niet aan”. Vraag je af bij de keuzes wie hierin bepalend is: jij, de ander of je familieachtergrond of cultuur? Wees je bewust of deze keuzes bijdragen aan jouw gezondheid en welzijn op dat moment.
Jezelf uitspreken. Je kan verlangens en behoeftes wel voelen. Maar het is heel spannend om dat aan te geven aan anderen. Misschien vinden ze je dan niet meer aardig of stel je de ander teleur, je vindt het zielig voor de ander. Door je niet uit te spreken, wordt je onduidelijk voor de omgeving. Zij weten niet wat er in je om gaat en kunnen er dus ook geen rekening mee houden. Je ontzegt de ander iets wat je zelf heel belangrijk vindt. Geef ook hen een kans om naar jou te kunnen luisteren.
Angst en schaamte. Door bovenstaande ontstaat er een angst of schaamte als je toch ander gedrag wilt vertonen om je overprikkeling of onderprikkeling te lijf te gaan. Dat heb je vaak in je hele leven nog niet gedaan. Dat kan heel spannend zijn en onbewust doe je van alles om dat uit de weg te gaan. Vraag dus niet te veel van jezelf. Doe het stapje voor stapje op een tempo dat veilig voor je voelt. Heb compassie en geduld voor jezelf, net zo als je dat voor een ander doet.

Saskia Klaaysen, 1 november 2017

Misschien ben je ook geïnteresseerd in de gratis minicursus JOUW HSP 4-daagse

Of wil jij meer?

Kijk dan bij mijn complete online HSP training “In 7 stappen Omgaan met JOUW hooggevoeligheid”

Of gaat jouw voorkeur uit naar live HSP trainingen?

Tuurlijk help ik je! Please jij ook?

29 maart, 2017 door Saskia 3 Reacties

Wie vaak ‘pleaset’ heeft dat zelf ook wel door, maar dat doe je eraan? Het is typisch gedrag voor HSP-ers. En alles begint met weten waar dat vandaan komt.

Een collega naast je vraagt of je ‘even’ wilt helpen met de opbouw van haar projectplan, je draait je stoel direct naar haar toe en voordat je er erg in hebt, ben je aan het helpen. Terwijl je eigenlijk al gestrest bent door een deadline die je hebt, zodat de drukker tijdig aan de slag kan gaan voor een congres dat je organiseert. Ondertussen zie je dat door de dyslexie van je collega, het projectplan aan alle kanten tekstueel rammelt. Je biedt aan de tekst te corrigeren. Je werkt daarna langer door om je eigen werk af te krijgen, want je weet dat als jij je werk niet inlevert, de stress bij een ander toeneemt door tijdgebrek.

Na je drukke werkdag vraagt de buurvrouw of je in de avond kan oppassen op haar 3 kinderen, want haar man heeft een onverwachte meeting en zij wil graag naar haar zieke vriendin. Je voelt hoe bezorgd ze is en voordat je het doorhebt, roep je “Natuurlijk!” en zit je vervolgens met 3 stuiterende vermoeide kinderen op de bank! Terwijl je eigenlijk van plan was te gaan sporten om te ontspannen. Zuchtend en steunend kom je weer thuis, moe, afgedraaid en leeggelopen. Je man ziet je en geeft met alle goede intenties tips: ‘volgende keer gewoon nee zeggen’, ‘kies toch eens voor jezelf’. Alsof je dat zelf niet doorhebt. Was het maar zo makkelijk. Het is gedrag dat je maar lastig kan doorbreken. Herkenbaar?

Pleasegedrag een typische HSP valkuil

In dit voorbeeld zijn de empathische kwaliteiten doorgeslagen in een van de typische HSP-valkuilen: pleasegedrag. Dit komt voor bij mannen en vrouwen. Dit is een vorm van aangeleerd aanpassingsgedrag op de omgeving. Ook niet hoogsensitieve mensen kunnen dit gedrag vertonen, maar je ziet het bij hoogsensitieve personen vaker. Hoe komt dat toch?

Regelmatig komen hoogsensitieve mensen bij me en willen graag leren hoe ze beter voor zichzelf kunnen zorgen. Ze merken op dat ze moe zijn en energie verliezen met hun grootste kwaliteit. Ze kunnen zich namelijk goed inleven in de ander en doorleven als het ware de behoeftes, wensen en gevoelens van de ander. Zo goed zelfs dat ze niet meer opmerken of dat ook passend is bij wat ze zelf willen. Ze checken niet of het potje energie nog voldoende voorraad heeft om de ander uit de brand te helpen. En als ze het wel opmerken dan is het domweg minder belangrijk. “Het geeft toch een goed gevoel om de ander te helpen?”, “Ik wil er graag voor de ander zijn, ze heeft het al zo moeilijk”, “Dat zou ik zelf toch ook graag gewild hebben”, “We moeten wat voor elkaar zorgen, de wereld is al zo egocentrisch”.

Laat ik duidelijk zijn, er is niets mis met de ander aanvoelen en helpen. Ik vind het een van de mooiste kwaliteiten van een HSP-er. Het gaat wel mis als het ten kostte gaat van je eigen vitaliteit en balans en als je denkt dat jij de enige bent die kan helpen. Dat laatste noem ik het ‘redders-syndroom’. Er zijn fysieke en mentaal-emotionele grenzen aan het helpen van de ander. Als jouw vitaliteit en energie weg is, dan is er helemaal geen ruimte om de ander nog te helpen en dan kom je zeker niet tot je recht. Vergelijk het maar met het feit dat je in het vliegtuig bij een incident eerst je eigen luchtkapje op moet zetten en vervolgens je kinderen.

Wat drijft je toch zo sterk in pleasegedrag?

Je brein. Ons brein heeft grofweg 3 delen: het reptielenbrein draagt zorg voor ons lichaam om te kunnen overleven. Het zoogdierenbrein wil ons prettig en plezierig laten voelen. En als derde hebben we het menselijk brein die alles graag wil analyseren. Uit onderzoek blijkt dat hoogsensitieve personen meer dan gemiddeld op positiviteit reageren (in plaats van negativiteit, wat men lang heeft gedacht). Het zoogdierenbrein is dus van nature sterker gericht om complimenten, waardering & bevestiging uit de omgeving te krijgen, want dat geeft een prettig gevoel. En een mens doet liever de dingen die een prettig gevoel geven dan activiteiten die een naar gevoel geven. Je begeeft je in je comfortzone en het is heel menselijk om de spanning van discomfort te vermijden. Als ik wat provoceer om ze uit te dagen het spanningsveld van niet helpen aan te gaan, krijg ik vaak een reactie: ‘Zo ben ik niet’. Mijn antwoord: “ Nee, je bent altijd gewend geweest om te helpen, je hebt nog niet ontdekt wat er gebeurt als je het een keer niet doet. Dat geeft een spanningsveld, een uitdaging die je spelenderwijs aan kan gaan.”
Je waarden en normen in het leven. Het gezegde Wie goed doet, wie goed ontmoet, zegt het al. Als je daarmee wordt opgevoed, leer je wat goed is, namelijk de ander helpen en alleen dan wordt je beloond. Vraag je goed af of het gaat om de beloning, het positieve gevoel van het helpen. Of dat je stiekem zo bang bent dat je gezien wordt als egoïstisch, egocentrisch, onbekwaam of een niet lief persoon, dat je dat ten alle tijden wilt vermijden. Angst en schuldgevoel is vaak een grotere, diepere drijfveer bij pleasegedrag dan de meeste mensen zich realiseren. Als dit leidend is, dan kost deze waarde je veel energie. Face je angst, ontloop hem niet door te helpen!
Regelmatig tref ik HSP-ers die hun eigenwaarde ontlenen aan het er altijd voor de ander te kunnen zijn. Ze hebben zich in de loop van hun leven een identiteit aangemeten die afhankelijk is van het helpen van de omgeving. Het helpen geeft zelfvertrouwen, zekerheid, veiligheid, je hebt nut. Het helpen staat ten dienste van veel hogere waarden die jou zingeving geven. Als je daar opeens mee zou stoppen, mis je jouw nut van het bestaan. Kijk waar je jouw zingeving echt tot zijn recht zou kunnen laten komen. Op zo’n manier dat het energie geeft in plaats van energie kost.
Anderen zijn gewend dat jij altijd voor ze klaar staat en het kan een automatisme zijn geworden om jou te vragen, niet zelf de verantwoordelijkheid te nemen of een keer iemand anders te vragen. Want jij kan en wil altijd. Het kan dus ook gemakzucht zijn van een ander om iets niet eerst zelf te proberen. Wat dat betreft zijn volwassenen net kinderen. Je bent niet onmisbaar. Ieder persoon kan leren. De meeste mensen hebben een netwerk om zich heen en kunnen meerdere mensen om hulp vragen. Je kan iemand lang watertrappelend boven de waterlijn houden en zelf langzaam zinken, of je kan iemand de verantwoordelijkheid en vertrouwen geven om te leren zelf te zakken en zich af te zetten op de bodem om weer boven te komen. Aan jou deze mooie keuze.

Saskia Klaaysen
maart 2017